Mijn Dagboek

 

Woensdag 4 juli

Vanmorgen moest ik alweer op pad richting Ottenburg!  ROB TV had ons gisteren laten weten dat ze toch nog een reoprtage over ons wilden maken.

Sponsor Xaveer megabikes was gisteren nog snel onze windjacks (met "Alpenboys" mooi gedrukt op de rug) gaan afhalen en die konden we vandaag goed gebruiken tijdens de plotse regenbuien, terwijl we voor de camera rondfietsen op enkele mooie plekjes in Ottenburg. Het resultaat zagen we vanavond al in het ROB-nieuws.  Mooi !

---------- 

Zondag 1 juli

Eindelijk nog eens op de fiets gezeten ! De Belgische weersomstandigheden en andere verplichtingen (en om eerlijk te zijn ook de pijn in de lage onderrug!) hielden mij de voorbije week van mijn fiets.40

Maar vanmorgen bij een straaltje zon was't  toch de moment om nog eens wat kilometertjes te malen.  40 km in 100 minuten en dan was't weer haasten om binnen te zijn voor de volgende stortbui !

In de namiddag trokken we naar Ottenburg om bij een lekkere barbecue en gezellige (???) openlucht-openhaard de laatste afspraakjes voor onze trip te bespreken !

Natte, doch lekkere barbecue

Hilde's onvoorspelbare openlucht-openhaard

----------

Zaterdag 23 juni

Al vroeg in de morgen bolden we een 100-tal km richting Remouchamps, een dorpje net buiten Luik en pal op het parcours van Luik-Bastenaken-Luik gelegen.  Daar hadden we rendez-vous met onze peter Philippe Gilbert.  Na een fotoshoot, verzorgd door Alpen-fotografe Anne De Baets, en een babbel (over wielrennen, what else) vertrok Philippe Gilbert naar zijn afspraak met zijn trainingsmaats voor een doorgedreven training van een uurtje of 5.  Hij had ons een parcourtje van een 40-tal km voorgesteld met aan't einde de Côte de La Redoute, maar wegens tijdsgebrek besloten we rechtstreeks naar de Redoute te fietsen, die als het ware in Gilberts achtertuin ligt.

Ik stelde voor om toch een 10-tal km-tjes los te rijden maar voor we't beseften waren we al aan de klim begonnen (over 2,1 km is het gemiddeld 9,76 % steil en sommige stukken klimmen zelfs tot 20%). 

Gezond is da natuurlijk niet, hé ! Op 2 koekjes en een fleske water direkt tegen zo'n helling opvliegen???

Het eerste deel was nog te doen maar dan kwamen de korte supersteile stukken !  Ruben had ons al lang ter plekke gelaten en ik voelde dat ik over mijn toeren ging.  Tussen de 2 knikken snel even de polsslag gemeten en die bevestigde mijn vermoeden : 200 !!!  Ik liet dus ook Jan gaan en sleurde me over de laatste meters.  Iets verder stond onze bezemwagen met een slok water.  De polsslag wees nog steeds 150. 

Na enkele minuten reden we verder want we wisten dat de Côte de Sprimont niet ver was en minder steil (over 1100 meter is het gemiddeld 6,27 % steil en soms tot 8 %).  Die was dan ook een makkie in vergelijking met la Redoute.  Deze beklimmingen maakten duidelijk, voor mij alleszins, dat ik het moet hebben van de klims die gelijdelijk stijgen, waarop je een bepaald ritme kan aanhouden.  En niet zoals de Redoute, met een zeer onregelmatig stijgingspercentage.  We hadden een 18-tal km afgelegd op een klein uurtje.

's Namiddags thuis ging ik van pure goesting, tussen de buien door, toch nog een uurtje bijtrainen.

---------- 

Dinsdag 19 juni

De goesting was er niet echt vandaag maar wetende dat ik morgen geen tijd heb, ben ik toch maar even op mijn "ijzeren ros" gesprongen om 27km af te leggen op een uurtje.  Tegen dan was de (weerkerende pijn in linker-onderrug) ook niet meer te harden en hielden we't voor bekeken.

----------

Zondag 17 juni

Net geen 2 uur gefietst, soms tegen felle wind in.  Mooi parcourtje met heel wat stevige kuitenbijters langs Meensel, Glabbeek, Wever...  Weer 52 km-tjes bij in de benen!

----------

Zaterdag 16 juni

Vanmorgen hadden we een afspraak met mensen van Het Nieuwsblad.  We waren dus al in tenue en hebben er dan maar een uurtje de pees opgelegd.  Na dat uur moest ik noodgedwongen een schuilplaats opzoeken want de regen viel plots met bakken uit de lucht.  27 km-tjes gevreten.

----------

Woensdag 13 juni

Toch 29 km/u ondanks slappe benen !

Vandaag voor de eerste keer gaan fietsen in de nieuw "GIANNI MOTTA"-outfit ! Tot daar het goede nieuws, want het slappe gevoel dat ik gisteravond had, was er vanmorgen nog.  "Giene jus in de bienen", zeggen de echten dan.

Maar wetende dat we onze training nodig hebben en met het onverwachte zonnetje aan de hemel besloten we een uurtje te gaan afzien.  En ondanks wat zwakke momenten onderweg slaagden we er toch in 29 km af te leggen in dat uurtje.

----------

Zondag 10 juni

Vaderkesdag gaan wensen met de fiets !

Vrijdagavond liet het weer het niet toe en zaterdag was er nog een belangrijke zaalvoetbalwedstrijd te spelen, dus 't fietsen was voor zondag.

Ik moest naar Leuven voor de gebruikelijke Vaderdag-wensen en zo koppelde ik het één aan het ander : Met de fiets van Bekkevoort naar Leuven in net 1 uurtje (27 km).  De terugrit bleek net iets zwaarder en duurde 5 minuutjes langer.

----------

Woensdag 6 juni

Danzij "Tettenvet" !

In mijn bedoeling om nu om de 2 dagen de fietsen heb ik noodgedwongen de maandag overgeslagen, omwille van een vervelend "wrijvings-wondje" op een (zeker voor fietsers) vervelend plekje.

Na 4 dagen talkpoeder en een beetje "Tettenvet" deed ik vanmorgen toch een poging.  (Intiem geheimpje : Voor de allereerste keer trok ik mijn rennersbroek over mijn... naakte edele delen (zonder onderbroek dus, zoals het hoort blijkbaar ! Hmmm, lekker gevoel...).

Ik weet niet of het ermee te maken had maar alles leek vrij goed te zitten en we legden er stevig de pees op.  Weer nieuwe wegen ontdekt in Meensel en omstreken met ferme hellingskes!  Resultaat : 31 km in 70 minuten.

Het "Isostarke" en doucheke acheraf hebben weer deugd gedaan.  En ook een nieuwe laag talkpoeder...

----------

Zaterdag 2 juni

In het wiel van Valvekens

Een ideale gangmaker, die Chris Valvekens, maat uit het nabijgelegen Schoonderbuken.  Hij zou zeker niet misstaan op Alpe d'Huez of Galibier.  Lekker tempo rijden, zelfs in de bergaf en in de bochten blijft ie trappen !

75 km hebben we gefietst in net geen 3 uur, en dit in 2 etappes.  Eerste reden we 30 km in 1 uur en kwart op overwegend vlakke of licht golvende wegen, aan een goed doch niet overdreven tempo omdat we wisten wat we in deel 2 nog van plan waren. Langs Testelt, Averbode richting Herselt en terug Averbode waar het heerlijke weertje uitnodigde tot een korte terras-stop.

Een kwartiertje later begonnen we aan deel 2 : langs Rillaar richting Aarschot voor een eerste korte maar stevige kuitenbijter.  Nog wat vals plat en dan naar beneden bollen richting Rillaar om daar weer aan een stevig oplopend stuk te beginnen.  Dan weer wat op adem komen om in Tielt de Blereberg aan te vallen.  De steenweg over richting Meensel, Glabbeek waar we met al een stevig aantal km in de benen plots tegen de wind in moesten gaan vechten.  We kregen het moeilijk, de poep en zoveel andere dingen begonnen pijn te doen.  Daar nog even een colake tot ons genomen om dan de laatste klim richting Bekkevoort  te nemen.

Moe maar voldaan kropen we onder onze douche !  Goei training !

----------

Donderdag 31 mei

Jawel, jawel ! Waarempel 2 dagen na mekaar op de fiets ! Knap hé !  Eerst even gestopt bij vriend Valvekens die een "druk-fietspomp" heeft want het leek alsof ik achteraan op mijn bloot gat reed, en da is niet gezond !  Bandje weer op de juiste spanning gezet en in't oog houden dat ie zo blijft, anders bandje laten vervangen want tegen juli moet alles tip top in orde zijn, niewaar ?

Na een slap 1ste kwartiertje daarna dikke 3 kwartier "goe gaas gegeven" op een lang, recht, golvend parcours door Schoonderbuken en omstreken.

Toch 30 km-tjes gedraafd in iets meer dan een uurtje!

----------

Woensdag 30 mei

Nog een dikke maand tijd om zo goed mogelijk voorbereid aan ons avontuur te beginnen.  't Zal gaan tijd worden dat we erin vliegen, verdomme.  Met de aktie en de sponsoring loopt het goed, wat helaas nog niet gezegd kan worden van mijn fysieke paraatheid !

Na 2 korte city-trips in't buitenland en een straffe verkoudheid sprongen we vandaag met een bang hartje (en nog enkele ziektekiemen) de fiets op.  Want ze hadden goed weer gegeven enkel in de voormiddag.  En ik voelde alles opengaan vanbinnen... Het liep zelfs heel vlot...het eerste halfuur, door de mooie natuur van Waanrode, Loksbergen...  Maar in't terugkomen speelden wind en vermoeidheid al in 't nadeel, maar enfin : net 25 km in een uurtje.  Terug een basis leggen en nu proberen van om de 2, max 3 dagen onze kilometers te doen en stelselmatig opdrijven.

Enige puntje van zorg is nog steeds de lichte kniepijn die ik voel als ik bergop rijd.  Zal dat toch eens moeten laten nazien !

----------

Donderdag 17 mei

Oef! Eindelijk nog eens op de fiets gezeten!  je bent dan wel bezig met de "PR" en het onderhouden van de site, maar we zouden er bijna bij vergeten dat er ook nog gefietst moet worden.  Ik had er ook vandaag niet op gehoopt gezien de weersvoorspelling maar toen het zonnetje even verscheen ben ik toch maar snel op mijn tweewieler gesprongen en heb een toertje van 20 km gedraaid.  Beter dan niks hé!  De komende week zal ik 2 korte uitstapjes naar't buitenland maken, maar dan... Dan gaan we er echt invliegen ! Want we moeten die cols op hé !

---------- 

Zaterdag 5 mei

Al zo lang zo mooi weer en toch nog maar zo weinig gefietst !  Andere verplichtingen (voornamelijk voetbal) en de gezondheid hielden mij van de fiets.  Zo was er vorig weekend het jeugdtornooi van VC Bekkevoort waar ik jeugdcoördinator ben.  Dat betekent dus 2 dagen van 's morgens tot  's avonds aanwezig zijn.  Ook de dagen daarna waren druk en intens.  Een daaropvolgend "crashke" (lichaam dat zegt "Dirk, nu is't effen goe gewest !")  maakt dat ik vanmorgen pas, en dan nog op flanellen benen, wat ging losrijden.  25 kilometerkes in een uurtje, meer zit er momenteel niet in.

----------

Zaterdag 21 april

Bekkevoort - Ottenburg - Bekkevoort : net geen 1OO km !

Het leek me een goed idee : We moesten dringend eens met z'n 3-en samen op de foto net voor het definitief lanceren van onze aktie + site.  De aandachtige kijker op deze site heeft al begrepen dat de families Lepaige en Servranckx op een beetje afstand van mekaar wonen.  Ik moest toch dringend weer wat gaan bijtrainen en een "allez-retour" naar Ottenburg leek een mooie uitdaging.  Mijn Gps gaf een afstand van 37 km aan... Het waren 48 km en 2 uurtjes later dat ik bij fam. Servranckx aankwam.  Een aardig gemiddelde, vond ik van mezelf.  Een lekker tonijnslaatje van mama Hilde was mijn beloning.  De nodige foto's werden genomen en met een uitgeleide van Jan zette ik "vol moed" de terugkeer in.  Een terugkeer die met momenten een martelgang werd.  Een sluimerende kniepijn werd acuuter en 10 km verder voelde ik me verplicht te stoppen.  Een croque met gebakken appeltjes en enkele colaatjes op en terrasje aan de Zoete Waters zorgen dan voor wat soelaas.

We sprongen weer de fiets op en... Amai ! de kniepijn was wel wat minder maar "Ah mijn gat!"  De weg lag er daar ook niet echt schitterend bij en daar dacht ik echt voor de eerste keer : "Ik geraakt nooit thuis !"  Maar allé, we beten weer wat door en een hele tijd later vonden we toch weer wat ritme.  Maar als je dan na 75 km de "Pellenberg" op moet, dan kan ik u vertellen : "DAT DOET PIJN !".  Maar afstappen ?  No sir, den Alpe d'Huez is minstens 30 keer de "Pellenberg" en daar gaan we ook niet afstappen !

Kleinste vitteske en stoempen, harken en trekken, tot boven.  Aan't Gouden Kruispunt beloonde ik mezelf dan nog met een ijsje om zo wat later de terugweg (43 km) te beëindigen in Bekkevoort.  En wat deden we 's avonds ? Dan gingen we nog een partijtje zaalvoetballen (en winnen) met de O.K.-Boys.

Puntje van onrust : De opkomende kniepijn tijdens het fietsen maakte wij wel wat ongerust.  Vandaag, de Day After, is die onrust nog wat groter want beide knieën doen verschrikkellijk pijn en normaal stappen zit er niet in.  Hopelijk is dit geen slecht voorteken.

----------

Maandag 9 april

Heel het weekend prachtig weer gehad maar pas vandaag op de fiets durven springen.  Vrijdag had ik in de tuin (in opdracht van mijn madam) 2 struiken moeten uitdoen!  Serieus aan gesleurd, niet gewend van zware arbeid te verrichten, en't was natuurlijk weer in de gevoelige rug geschoten hé.

Niet dat 't vandaag al zoveel beter aanvoelde, maar ik dacht : als we da een beetje losrijden dan gaat da wel over.   En zo leek het ook : het eerste uurtje reed ik "relatief" pijnloos. Dan begon ik wat te slabakken.  Ne keer stoppen om het (alweer inslapende) linkerbeen te stretchen, wa verder iet kopen om te drinken (want ik vond vanmorgen mijn drinkbus niet en was dus zonder vertrokken); nog wa verder even stoppen om naar een jeugdvoetbaltornooi te kijken...

Het was dus even terug op gang trekken en weer het "ritme (?)" vinden zodat ik uiteindelijk toch een 44 km had gereden in iets minder dan 2 uurtjes.

 

Zondag 1 april 2007

Neen hoor, geen aprilgrap maar echt waar : Vandaag heb ik eindelijk mijn eerste km-tjes gefietst.

Het zonnetje scheen maar er stond wel felle wind.  Een pulleke en windjasje aangetrokken en hop, weg ermee.  Weer wat wennen aan dat zadel in uw poep, zoeken naar de juiste houdingn de juiste versnelling...

De eerste kilometers liep het redelijk, we bleven toch vrij makkellijk boven de 25 km/u.

Na een half uurtje en op een lang stuk met wind volledig op kop kreeg ik een eerste klopje.  Je ziet je gemiddelde dalen, je handen doen pijn (ondanks de gel-handschoentjes), de poep doet pijn, het linkerbilletje gaat weer slapen, wat later dat linkervoetje...  Even bijten dan en een straatje ingaan waar we even van die kopwind verlost worden.  Wat verder links ligt een venijnig bergje...?

Jawel, dan kunnen we even recht op de trappers en kan de poep even "ademen". We kruipen naar boven...

Na 50 minuten en 20 km-tjes staan we weer thuis. 

Conclusie : Er is (logisch natuurlijk) weer nog VEEL werk aan de winkel.  Maar dat was de voorbije jaren niet anders.  Weliswaar dit seizoen met dat verschil : Sinds september gestopt met veldvoetbal, en dat voel je aan de conditie !

Maandag 19 maart 2007

Verdorie ! Vanavond gaan zaalvoetballen en verrekking (scheurtje?) opgelopen.  Ik kwam vanachter mijn man uit, plaatste een versnelling en Tsjak !  Da's weer uitstel van fietsdebuut ! Vervelend !

Zaterdag 17 maart 2007

Fietske afgehaald bij fietsenmaker.  Nu nog wachten op goed weer!

Woensdag 14 maart 2007

Oef.  Eindelijk mijn fiets vanonder het stof uitgehaald, waar ie al stond sinds augustus vorig jaar.  Binnengebracht bij de fietsenmaker voor een algemene check up (banden op juiste spanning, versnellingen nakijken en afstellen, remmen keuren...).

Nu geven ze toch wel winterweer zeker voor volgende week ! En ik moet dringend gaan beginnen trainen want mijn 2 collega-Alpenboys zijn al "wreed" bezig, mijn gedacht, want die spreken al van binnen 3 weken de laatste 140 km van de Ronde van Vlaanderen te gaan rijden! Hallo kroket ?