|
|
|
Menu |
|
|
|
|
|
|
|
DE "VOLG ONS LIVE" - PAGINA |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
VOLG "LIVE" ONZE PRESTATIES !!!
Bericht van donderdag 12 juli (22u):
Woensdag 11 juli 2007 :
1 DAG VROEGER DAN GEPLAND :
MISSIE 2 VOLBRACHT !!!!!
ALPENBOYS OVERWINNEN LAUTARET EN GALIBIER !!
Een zonnige woensdagmiddag in Bourg d’Oisans, opnieuw de vertrekplaats voor de 2de missie van onze Alpenaktie : Beklimming van Col du Lautaret en Galibier (totaal 48,5 km zou later blijken!).
De eerste 5 km vormden een rechte, vlakke aanloop naar de eerste bocht links, waar het klimmen meteen begon !
3 steile km werden gevolgd door een afdaling van 4 km.
Voorbij het eerste dorpje (Le Freney d’Oisans) ging het weer flink bergop tot aan een eerste splitsing (na 14 km en halverwege Bourg d’Oisans – La Grave), waar je rechts op richting “Les 2 Alpes” kon of links de stuwdam over.
Ruben, die beloofd had om tot in La Grave bij ons te blijven, was daar niet meer te houden en ging er alleen vandoor.
We zouden hem niet meer terugzien tot boven op de top van de Galibier.
Na anderhalf uur fietsen zaten we (in aantal km) halverwege ons totale traject.
Uiteraard moest het zwaarste nog komen! Twintig minuutjes later reden we door onze verblijfplaats La Grave (28 km).
Enkele km verder reden we door een zoveelste tunnel en van toen af was het, qua landschap, echt genieten geblazen! Of we nu voor, achter, links of rechts van ons keken, het was overal al even mooi !
We moesten natuurlijk blijven op onze trappers duwen en goed blijven eten en drinken.
Een regelmatige bevoorrading door ons team was dan ook geen overbodige luxe.
Op weg naar de top van de Col du Lautaret hadden we vaak de indruk dat we even op vlakke weg reden, maar onze benen vertelden een ander verhaal.
Ondertussen kregen we te horen dat Ruben al aan de Galibier was begonnen.
Na 2 uur en 50 minuten fietsen bereikten we de top van de Lautaret. We hadden hiermee net de grens van de 2000 m bereikt dus werd het tijd om onze windvestjes aan te trekken.
En dan begon het pas echt! Een wegwijzer duidde aan : Col du Galibier, 8 km ! Het zouden nog 8 lange, en zware km worden! Het landschap veranderde : van groene weide, naar steeds meer rotsen om te eindigen tussen de sneeuw!
Op onze kilometerteller telden we de 8 km tergend langzaam af. Jan had vooral gevreesd dat de knie, die hem de laatste weken parten had gespeeld, het niet zou uithouden. Goed ingetaped aan de start, maar na enkele liters zweet die langs de dijen afdropen, kwam die los. Gelukkig hield de knie het tot aan de top. De brufen’s die waren voorzien om de knie te ondersteunen waren wel nodig om de opstekende rugpijnen te onderdrukken. Halverwege kreeg Dirk het een eerste keer moeilijk, hij moest Jan een paar meter voor zich uit laten. Een “powerbar” verder kwam ie er weer door.
En een heel moeilijk stuk reed ie al zingend (Elvis is never far away!) naar boven, er vast van overtuigd dat achter die volgende bocht, de laatste 3 km niet meer zo zwaar zouden zijn.
Niets was minder waar en Dirk ging een 2de keer dood! “Blijven trappen, blijven ronddraaien”, en weer klampte hij aan bij Jan, die met verzuurde benen toch eenzelfde tempo kon aanhouden. We kregen nu het monument “Henri Desgrange”
in zicht
en volgens onze kilometerteller ging daar ergens de top liggen, maar we zagen al gauw dat er nog 1 bocht kwam, met een laatste, verschrikkellijke 8OO meter, met een stijgingspercentage van maar liefst 12%. De knieën deden pijn, de kuiten stonden op ontploffen, de rug en andere lichaamsdelen hadden onderweg reeds forfait gegeven… vechten was dus het enige wat overbleef om er te geraken, want sneuvelen… Neen, dat kon niet! Omvallen was naderbij dan bovengeraken, maar puur op adrenaline en dankzij de laatste aanmoedigingen van het Alpenteam, lukte het dan toch !!! INCROYABLE MAIS VRAIS!
Na 3 u 45 minuten fietsen bereikten Jan en Dirk de top. De emoties logen er dan ook niet om.
En Ruben? Die was al iets eerder gearriveerd, na 3u 10 minuten! Een tijd die uiteraard nog beter had gekund was hij niet een hele tijd bij die 2 “ouw venten” gebleven.
Eens gestopt sloeg ook de koude toe. Nog snel een foto met z’n drietjes bij het bord, maar in onze haast helaas de “Kom op tegen Kanker”-vlag vergeten.
Al deze en nog veel meer mooie foto’s, het filmmateriaal, het aangeven van eten, drinken, power bars en andere gellekes, het uren in de wagen volgen langs soms akelige wegen, het supporteren enz.. waren het werk van ons fantastisch ALPENTEAM, waarvoor onze oprechte dank !!!!
Beste familieleden, vrienden, kennissen en andere sponsors, WE DID IT !!!!
IEDEREEN BEDANKT !!!!!!!
----------
Maandag 9 juli 2007 :
MISSIE 1 VOLBRACHT !!!!
Alpe d'Huez is OVERWONNEN !!!
Gisteren, maandag 9 juli, slaagden Jan, Ruben en Dirk, alias de Alpenboys, in hun eerste opdracht van hun Alpenaktie ten voordele van Kom op tegen Kanker. Zij beklommen alle drie, zonder te stoppen, de legendarische Col Alpe d’Huez, langs de 21 mytische bochten.
Ruben (1u 10 min) Jan (1u 25 min) Dirk (1u 25 min)
De dag was nochtans niet goed begonnen ! Slecht geslapen vanwege de hevige donder en bliksem; Dirk verteerde zijn havermoutpap als ontbijt niet; Kirsten viel flauw terwijl papa Dirk een splinter uit haar vinger haalde; Jan beschadigde zijn nieuwe wagen bij het buitenrijden van de garage, en net voor vertrek begon het in La Grave pijpenstelen te regenen! Je zou voor minder je goesting verliezen. Gelukkig kregen we van “mami en papi” Lanckman (die ons kwamen aanmoedigen) te horen dat het in Bourg d’Oisans (onze vertrekplaats) droog was !
We vertrokken dus en dat zou later een goede beslissing blijken want we konden heel onze beklimming afwerken in droog, zuurstofrijk weer, zonder last van een verzengende hitte.
Enkel voor de 5km lange vlakke (losrijden-)aanloop deden we even onze jacks van “Xaveer Megabikes” aan, maar daarna konden we verder in onze tenue van “Simons Bikes”.
Klaar voor vertrek en aangemoedigd door de Alpenkids
Enkele honderden meters! Langer bleef Ruben niet bij zijn 2 "oude" metgezellen. Hieronder de enige foto waarop onze 3 renners samen te zien zijn tijdens de beklimming (wie goed kijkt ziet onderaan 2 stipjes !):
De eerste 2 km waren meteen de steilste (10%). Dit was brute pech voor Kasper (jonge broertje van Ruben) die even probeerde mee te fietsen met de "grote" mannen.
(Foto Kirsten)
Ruben, all alone...
Jan met de stevig ingepakte knie
Klimmen is een kwestie van...
Afzien,...
op tijd eten,...
(Foto Lotte)
op tijd bevoorraad worden.
Cameraman Nick in aktie
Jan en Dirk bleven de hele beklimming samen. Ze hielden hun tempo onder controle en moedigden mekaar aan waar nodig.
Almost at the top
Ruben at the top
Jan en Dirk at the top
Eerste missie voor Kom op tegen kanker volbracht !!!
Emotioneel bij het horen van de Brabançonne !?
DONDERDAG MISSIE 2 : DE GALIBIER
47 LANGE EN ZWARE KILOMETER !!!!
uw reacties zijn steeds welkom via ons Guestbook (zie menu)
----------
Bericht van zondag 8 juli :
Vrijdagmorgen vertrokken richting "La douce France". Na meer dan 600 km in de vooravond aangekomen in Chalons-sur-Saône.
Een lekker etentje op een gezellig terrasje en een avondwandeling door deze stad.
Zaterdagmorgen verdergereden richting eindbestemming La Grave. In de namiddag gestopt in Bourg d'Oisans, de beginplaats van waaruit wij onze 2 beklimmingen gaan ondernemen. Het lekker weertje inspireerde Jan en Dirk om de fietsen los te maken en om wat "los te fietsen" richting eindstation (La Grave lag toch "maar" 29 km verderop!?). Ruben paste (uitleg : "Ik heb de juiste banden nog niet op mijn fiets staan!"Hij zou achteraf de slimste van de 3 blijken te zijn!)
Al snel kregen onze 2 "helden" spijt van hun initiatief, want de vlakke aanloop bleek maar 5 km te duren, daarna begon het stevige klimwerk al.
Een uur en 50 minuten later arriveerden we in La Grave, toch al redelijk diep gegaan! Dit parcours is dus een deel van de totale 47 km die we gaan moeten afleggen richting Galibier. Er zat klimwerk tussen, korte afdalingen, vals plat... Alleszins vanalles dat al serieus in de kleren kruipt, en als je dan weet dat het zwaarste (de laatste 8 km van Col du Lautaret naar Col du Galibier) nog moet komen, dan beseffen we nu al dat dit ZEER ZWAAR gaat worden !
Op zondagmorgen ging Ruben zijn eerste franse km-tjes trainen. Ook de jonge Kasper liet zijn klimtalent zien !
Maandag avond komen wij terug met het verslag en foto's over onze 1ste Opdracht :
BEKLIMMING ALPE D'HUEZ
----------
Beste vrienden,
Het is zover! Wij zijn vertrokken met onze 2 gezinnen voor een weekje "vakantie" in de Franse Alpen.
We verblijven in het Chalet-dorpje La Grave. Binnen die week zullen Jan, Ruben en Dirk de 2 alpencols Alpe d'Huez en Galibier beklimmen, ten voordele van Kom op tegen Kanker.
Indien wij op onze verblijfplaats de mogelijkheid vinden om op internet te gaan, dan zouden wij jullie graag via deze site op de hoogte houden van onze prestaties en daarbij horende ervaringen, dit alles geillustreerd met het nodige foto-materiaal.
Zo kunnen wij jullie, die ons gesponsord hebben, zo snel mogelijk laten weten of wij in onze "missies" slagen of niet. En zo lijkt het alsof jullie er ook een beetje bij zijn !
Onze voorlopige planning is :
Alpe d'Huez op maandag
Col du Galibier op donderdag
Het zou ons dan ook enorm plezieren moesten jullie via ons Gastenboek laten weten wat jullie van onze prestaties vinden, hoezeer jullie met ons meeleven, hoe jullie medelijden hebben bij het zien hoe wij stilletjes "sterven"...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ONS PROGRAMMA |
|
|
|
|
|
|
Vertrek ? Vrijdag 6 juli 2007
Planning ?
Maandag 9 juli : beklimming Alpe d'Huez
Donderdag 12 juli : beklimming Galibier
HET GESPONSORDE BEDRAG IS
7.000 EURO |
|
|
|
|
|
|
|
De Alpen Boys |
|
|
|
|
|
|
Ruben Servranckx
Jan Servranckx
Dirk Lepaige
|
|
|
|
|
|
|
|
We hebben een meter en een peter/Nous avons une marraine et un parrain |
|
|
|
|
|
|
Wielrenner Philippe Gilbert
"Je suis toujours d'accord pour aider des organisations comme la votre car cela peut arriver a tout le monde.Même a moi....
Amitiés
PHILIPPE
--------------------------
Ex-Miss België Virginie Claes
"Zulke 3 toffe mannen met zo een fantastische aktie. Die verdienen onze steun!"
|
|
|
|
|
|
|
|
Onze persoonlijke sponsors |
|
|
|
|
|
|
www.simonsbikes.com uit Bekkevoort sponsort onze wieler-tenue van GIANNI MOTTA!
www.megabikecenterxaveer.be uit Bekkevoort sponsort ons met windjacks van het merk BIO RACER.
|
|
|
|
|
|
|
|
Het TEAM achter de Alpenboys |
|
|
|
|
|
|
Anne De Baets-Lepaige (bezemwagen)
Hilde Lanckman-Servranckx (verzorging)
Nick Lepaige (camera)
Lotte Servranckx (foto)
Kirsten Lepaige (foto)
Lisa Lepaige (supporter)
Kasper Servranckx (supporter)
|
|
|
|
Vandaag waren er 3 visitors (4 hits) op deze pagina |